
De blinde vlekken in Den Helders glasinzameling
In Den Helder bleef de glasinzameling achter. Samen met de gemeente en HVC maakten we werk van de 'blinde vlekken', wat uiteindelijk resulteerde in een stijging van maar liefst 16%.
Elke speler – of die zich nu aan de voor- of achterkant van het recyclingproces bevindt – kan zijn aandeel leveren in een circulaire keten. Daarom slaan onze adviseurs de handen ineen met afvalsorteerders en recyclers, om te ontdekken hoe we zo veel mogelijk glas uit restafval kunnen recyclen. Nu eindigt zo’n 14% van het verpakkingsglas dat op de markt komt nog níet in de glasbak. Om dat percentage omlaag te krijgen, is aandacht voor verbetering van bronscheiding noodzakelijk. Met onder andere afvalinzamelaar en -verwerker Omrin en glassorteerbedrijf Maltha bekijken we echter ook hoe we via nascheiding van inert materiaal de allerlaatste beetjes verpakkingsglas uit het restafval kunnen recyclen.
Glas in restafval kan terecht komen in een stroom met de naam Organisch Natte Fractie (ONF) op een sorteerlijn richting een vergistingsmachine. In de ONF zitten ook materialen die de vergister kunnen beschadigen, zoals glas, steen en porselein. Daarom worden deze ‘inerte materialen’ vaak uit de ONF gefilterd. De kleine stukken glas, steen en porselein worden toegepast als als afdekmateriaal voor stortplaatsen of als grondstof in de grond-, weg-, en waterbouw. Zolang het inerte materiaal niet door de verbrandingsinstallatie is geweest, geldt deze toepassing als recycling en draagt het dus bij aan de glasdoelstellingen. Maar het Nederlandse afvalbeleid verandert (specifiek LAP3). In de nabije toekomst zal een andere toepassing van inerte materialen waarschijnlijk de voorkeur krijgen. Tijd om vooruit te kijken dus. Om de wijzigingen in het afvalbeleid voor te zijn, onderzoeken we alternatieve toepassingen van inerte materialen met onze partners.
Ten eerste onderzoeken we of we meer mogelijkheden voor recycling kunnen creëren door het inerte materiaal op een bepaalde manier te behandelen. Nu kunnen deze materialen slechts op enkele manieren worden hergebruikt, doordat ze vervuilde delen bevatten. Het onderzoek levert nog geen positief resultaat op, omdat het proces nog niet ‘uit’ kan: de behandelstappen die het inert materiaal vrij toepasbaar maken kosten veel meer dan de waarde van het eindproduct.
Ten tweede onderzoeken we welke toepassingen er zijn voor glas dat we uit inert materiaal filteren. Technisch is het mogelijk, de uitdaging ligt in de toepassingen en in de business case. Een optie is om de gewonnen glasscherven te gebruiken als glaspoeder of geschuimd glas, een andere optie is om het in te zetten in de verpakkingsindustrie.
Wat uit deze onderzoeken blijkt, is dat er voor de nascheiding zowel technisch als financieel gezien veel uitdagingen zijn. Relatief gezien levert het weinig op ten opzichte van bronscheiding. Daarom blijft de focus van Nedvang liggen op de verbetermogelijkheden van glasinzameling via de glasbak. Daar is, in samenwerking met gemeenten en (afval)bedrijven, namelijk nog verbetering mogelijk!
Meer weten over de verbetermogelijkheden in glasinzameling en glasrecycling? Bekijk hier een overzicht.